Wykład przybliżył niezwykłą postać Karoliny Lanckorońskiej, żyjącej na przełomie trzech wieków. Urodzona w austriackim Buchbergu w 1898 roku, a zmarła w Rzymie w 2002 roku, mając 104 lata. Pochodziła z arystokratycznego rodu, studiowała w Wiedniu historię sztuki, gdzie zafascynowała ją twórczość Michała Anioła, dlatego swoją pracę doktorską i habilitacyjną poświęciła temu artyście.
Podczas II wojny światowej żołnierz AK, aresztowana przez hitlerowców, skazana na śmierć, więziona w obozie w Ravensbrück.
Po wojnie zamieszkała w Rzymie i poświęciła się pracy dla kultury i nauki polskiej. Była współzałożycielką Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie oraz Fundacji z Brzezia Lanckorońskich. Otrzymała wiele odznaczeń polskich i zagranicznych oraz doktoraty honoris causa Uniwersytetów Jagiellońskiego i Wrocławskiego. Była autorką wielu artykułów naukowych, wspomnień, redakcji i książki „Wspomnienia wojenne.”
Odziedziczoną po ojcu bezcenną kolekcję dzieł sztuki przekazała na Zamek Królewski w Warszawie oraz na Wawel. Była wyjątkowym człowiekiem, niedościgłym wzorem szlachetnej patriotki.
Renata Frasz