Dowiedzieliśmy się że:
(pl: Niedźwiedź polarny (znany również jako niedźwiedź biały) to drapieżny niedźwiedź, którego naturalne otoczenie znajduje się w szerokim zakresie koła podbiegunowego, obejmującego Ocean Arktyczny, otaczających go mórz oraz masywów lądowych. To największy istniejący gatunek niedźwiedzia, podobnie jak największy żyjący gatunek mięsożercy żyjącego na lądzie. Jest pokrewnym gatunkiem niedźwiedzia brunatnego.)
(pl: Niedźwiedzie polarne polują na preferowane pożywienie w postaci fok z powierzchni lodu na morskiej tafli, zwykle udaje im się również przetrwać z rezerw tłuszczu, gdy lodowej pokrywy nie ma. Z powodu ich zależności od lodu na morzu, niedźwiedzie polarne są klasyfikowane jako ssaki morskie z silnymi, dużymi kończynami oraz stopami, które pozwalają im na przebywanie kilometrów na nogach oraz bieganie na lądzie.)
(pl: Niedźwiedzie polarne są w stanie wyprodukować wodę poprzez metabolizm tłuszczu spożytego w sadle fok, które znajdują wzdłuż granicy pokrywy lodu morskiego częściej niż w Basenie Arktycznym niedaleko bieguna północnego, gdzie ilość fok jest mniejsza.)
(pl: Cechy fizyczne niedźwiedzi polarnych: a. dorosłe samce niedźwiedzia ważą 350-700kg i mierzą 2.4-3 metrów długości w całości; b. dorosłe samice są mniej więcej połowę mniejsze od samców i zwykle ważą 150-250kg, mierzą 1.8-2.4 metra długości; c. W ciąży samice mogą ważyć nawet 500kg; d. niedźwiedzie polarne są wśród najbardziej różniących się pod kątem płci ssaków, przewyższają je jedynie foki, takie jak mirunga.)
Z drugiego wykładu dowiedzieliśmy się, że większość istniejącej dziś wieloletniej zmarzliny powstała w okresach zlodowacenia, nawet 30 000 lat temu. Ponadto wieloletnia zmarzlina może występować na lądzie lub na dnie morskim. Dość interesującą informacją jest to, że grubość warstwy czynnej zmienia się wraz z temperaturą lata, więc na obszarach z zimnymi latami występuje bardzo cienka warstwa czynna, która ma grubość 10cm, natomiast na obszarach o cieplejszym lecie warstwa ta ma ok 2,5m.
Co ciekawe, wieloletnia zmarzlina zawiera materię organiczną, która nie uległa rozpadowi np. zamarznięte osady węgla. A naukowcy wiercą w niej otwory i mierzą temperaturę na różnych głębokościach, by następnie zanalizować dane i ustalić, w jakim kierunku idą zmiany.
Warto zapamiętać również, że poprawne określenie na topnienie zmarzliny to rozmarzanie.
Wykłady były bardzo ciekawe. Super , że można dzięki nim poszerzać swoją wiedzę!