Żałoba, śmierć bliskich, śmierć w rodzinie- niełatwe emocje, ale film niebanalny, a dyskusja po filmie nad wyraz dojrzała, czego doświadczyli uczniowie z klas 2D i 3A.
Sześcioletnia Frida ma zamieszkać ze swoim wujkiem i jego rodziną na hiszpańskiej prowincji. Nie jest to jednak wakacyjny wyjazd. Dziewczynka straciła oboje rodziców i musi nauczyć się żyć z nowymi opiekunami. Widz otrzymuje złożony portret emocjonalny dziecka, które mierzy się z falą sprzecznych uczuć – gniewem, zazdrością, ale i z rodzącym się poczuciem przywiązania. Wrzucona w nową sytuację, dotknięta tragedią Frida jest niesforna, buntuje się i grymasi. W efekcie, zamiast czułostkowej martyrologii Biednej Dziewczynki, mamy tu więc raczej wielowymiarowy portret dzieciństwa. Rola młodziutkiej Lai Artigas w roli Fridy jest niezwykle godna uwagi. Ona gra całą sobą. W jaki sposób udało się debiutującej reżyserce tak poprowadzić nie tylko ją, ale też młodszą dziewczynkę, jej przybraną siostrę Anne? "Lato 1993" to czarująca i niezwykła podróż w czasie. Film, który doceniła publiczność na całym świecie, w idealnych proporcjach wzrusza i bawi. Carla Simón, wyróżniona Kryształowym Niedźwiedziem na Berlinale, z wyczuciem portretuje proces przeżywania starty i ekscytację towarzyszącą budowie nowej rodziny.
Wyjazd został zorganizowany w ramach projektu Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej.